Zaburzenia czynności motorycznych narządu ruchu człowieka

W przeciwieństwie do uszkodzeń narządu ruchu człowieka, objawiających się pewnymi brakami w budowie (np., na skutek amputacji), niepełnosprawność określana jako zaburzenia czynności motorycznych narządu ruchu, nie wykazuje praktycznie żadnych zmian anatomicznych w narządzie ruchu człowieka. U podstaw zaburzeń motoryki narządu ruchu, leżą schorzenia neurologiczne, do których zaliczamy między innymi: wylewy krwi do mózgu, udary mózgu, choroby takie jak dziecięce porażenie mózgowe. Efektem zaburzenia motoryki może być częściowe zniesienie czynności ruchowych kończyn, czyli niedowład (np. obniżenie sprawności, wolniejsze ruchy, itp.

), albo całkowite zniesienie czynności ruchowych, czyli paraliż. Najcięższe przypadki zaburzeń motoryki narządu ruchu są wynikiem uszkodzenia rdzenia kręgowego. Do urazów takich dochodzi najczęściej wskutek złamania kręgosłupa lub chorób, takich jak np. stwardnienie rozsiane. Porażenie może przybierać takie postacie, jak: paraplegia – niedowład kończyn dolnych; hemiplegia – połowiczny niedowład, a więc niedowład kończyny górnej i dolnej po jednej stronie (lewej lub prawej); teraplegia – niedowład wszystkich kończyn.