Niepełnosprawność sensoryczna, cz. 1

Pod pojęciem niepełnosprawności sensorycznej kryje się dysfunkcja narządów zmysłów organizmu człowieka. Osoby z tym rodzajem niepełnosprawności, to osoby niewidome, niedowidzące, niesłyszące, słabosłyszące oraz osoby głuchonieme. Mianem osób niewidomych określa się zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe, które nie widzą nic już od momentu urodzenia lub bardzo wczesnego dzieciństwa i nie pamiętają, by kiedykolwiek w przeszłości cokolwiek widziały. Dysfunkcję narządu wzroku wykazują także osoby ociemniałe oraz osoby szczątkowo widzące. Osobą ociemniałą nazywamy każdego, kto w przeszłości posługiwał się wzrokiem a następnie go utracił.

Utrata wzroku mogła nastąpić nagle (np. na skutek wypadku), lub postępować stopniowo (np. wskutek choroby przewlekłej). Osobą ociemniałą może być zarówno dziecko, jak i osoba dorosła. Osoba szczątkowo widząca wykazuje bardzo dużą, ale nie całkowitą utratę wzroku.

Podobnie jak w przypadku osób ociemniałych, również i niepełnosprawność w postaci szczątkowego widzenia występuje w różnych grupach wiekowych.